NEME LAZIMCILIK VE EYYAMCILIK SORUNSALIMIZ

Dünya üzerinde yaşayan tüm insanların, ülkemiz toplumunun, memleketimizin ,sektörümüzün ve Camiamızın bugünkü durumuna bakıp da geleceğe yönelik olarak beklenti, istek ve umutlarında karamsar olmamaları hatta gelecekten ürküp korkmamaları asla mümkün değildir. Yıllardır ‘slogan’ haline getirmeye çalıştığımız sözlerin gerçekten, içini doldurabiliyor muyuz ne denli ve ne ölçüde, o iddialı söylemlerin, Sektörel ve Camia olarak arkasında veya yanında durabiliyoruz?İvedilikle tartışılması ve sorgulanması gereken işin bir tarafı, bizce en önemli tarafıdır.

Camiamızın bazı fertlerinin bir türlü kurtulamadığı ‘nemelazımcılık ve eyyamcılık hastalığı’ veya kimilerine göre de ‘içgüdüsel bencillik’ veya bir başka deyişle ‘Narsist olma tutkusu’ bir tartışmanın ve sorgulamanın dürüstçe ve açıkça yapılmasını büyük olasılıkla engellemektedir! Şeklindeki ‘açık ve net’ tespiti cesaretle ve gayet açık yüreklilikle öncelikli olarak ortaya koymak gerekiyor. Camiamizda yıllar yılı tartışılan, yakınılan, sıkça dile getirildikçe, daha da ‘kronikleştiği’ söylenen söz konusu sorunsalın en önemli nedeni ‘bir türlü bütüncül yani kolektif olamamak ve düşünememektir!.

Siz, hiç, herhangi bir kurum veya kuruluşun veya bir işletmenin yahut şirketin, uzun vadede sistematik olarak bütüncül yani kolektif çalışma gösterdiğini, başarılı olduğunu gördünüz veya duydunuz mu, hiç sanmıyorum!..

Bu memlekette ‘anonim olmayı’ ve davranmayı dahi beceremeyenler, hatta içlerine sindiremeyenler, nasıl, kolektif olabilsinler ve iş yapabilsinler başarabilsinler ki!..

Hemen herkesin ayrı telden çaldığı, bir takım kurum ve kuruluşlar, şirketler ile meslek birlikleri STK lar veya odalar da dahası kooperatif oluşumlarda sıra iş yani icraat eylemeye yani risk almaya geldiğinde, çoğunlukla kimse, elini taşın altına bir türlü koymak istemez, o yüzden, daima bir kişinin veya bir grubun sözü geçer, yani kaba tabiriyle borusu öter, icranın başı da sonu da o bir kişidir!..Ya da o bir kişiye bağlı grubun elindedir. Durum böyle olunca da iş ya da hizmet üretmek, büyümek ve dolayısıyla gelişmek, o bir kişinin veya o bir kişiye bağlı grubun elinde ‘vizyonunun genişliği veya darlığıyla orantılı olarak’ kalmaktadır.

Durum böyle olunca da son derece önemli ve yaşamsal konularda, karar vermek, ileriye yürümek, onların inisiyatifinde ve insafında mümkün olabilmektedir, bilmem anlatabildim mi, sizler de anlayabildiniz mi?Belki de anlatmak istediğimizin daha da iyi anlaşılması ve algılanması için konuyu biraz daha açmak, örnekleyerek detaya girmek gerekirse, ki öyle sanıyoruzki gerekiyor, gerekmektedir.

Örneğin; Bir sektörün gelişmesi kalkınması, büyümesi, ilerlemesi için, ‘farklı bir konsept’ veya ‘projelerle bütüncül biçimde’ yani kolektif ve koordineli olarak ‘hedefler programı’ ortaya koyuluyorsa buna rağmen Ankara’dan merkezi yönetimden bir başkaları ise, o sektörün gelişme ve kalkınması için daha farklı şeyler düşünüyorsa ve uygulamaya çalışıyorsa, dahası, o sektörel kesimin yönetimleri farklı düşünce ve anlayışlar içindeler ise, Ticaret Odaları gibi kuruluşları, sivil toplum örgütleri de, çok daha farklı stratejiler içinde hareket etmeye, eğilim gösterebiliyorlar ise, yani bir noktada buluşamıyorlarsa, her kafadan, o sektörün gelişmesi, kalkınması, büyümesi, ilerlemesi için farklı sesler çıkıyorsa, ya da farklı partilerden veya aynı partilerden olsa da onların her biri siyasi hesaplar uğruna farklı tellerden çalarak kısır çekişmeler içine giriyorsa o sektörün gerçekten ‘topyekün’ gelişmesi, kalkınması, büyümesi ve ilerlemesi, asla ve asla mümkün olmaz, olamaz!.

Kimilerinin hala farkında olmadığı veya olamadığı ya da farkında olmak istemediği, ‘o nemelazımcılık ve eyyamcılık sorunsalından’ bir türlü kurtulamadığımız için, iş buraya bu noktaya kadar gelmiş, dayanmış, yani ‘kronikleşmiştir!’

O zaman yapılacak şey şudur; hem de ivedilikle yapılacak olan ‘zihniyet devrimi elzemdir yani kaçınılmazdır’ hem de bütüncül olarak yani topyekün biçimde ‘köklü ve kalıcı olarak zihniyet devrimini’ hemen gerçekleştirmek gerekmektedir!..

Eğer sözünü ettiğimiz, tek çare olarak önerdiğimiz, o devrim gerçekleşirse, yani bütüncül davranılabilir, kolektif olunabilirse, her kafadan ayrı sesler çıkmasının önüne geçilebilirse tek amaç etrafında birleşme ve güçlerin birleştirilmesi sağlanabilirse kast ettiğimiz o kolektif çalışma, iş yapabilme, dolayısıyla bütüncül biçimde üretim gücü gerçekleştirilebilirse, öyle inanıyoruz ki; Sektöründe Camiamızında önünde kimse duramaz, onları başka güçler asla engelleyemez!..

O yüzden gelin hep birlikte öncelikle ve ivedilikle yazımızin başından beri sözünü ettiğimiz, hedef olarak gösterdiğimiz, ‘zihniyet devrimini’ kaçınılmaz biçimde ve hemen gerçekleştirelim. O zaman bu Sektörün ve Camianın fertleri olan bizler sadece bugünü değil yarınlarımızı yani gelecek yılları da umut ve beklentilerimizin gerçekleştiği yıllar olarak geçirebiliriz…