“WAGE” , "Hak Ediş" ; Uluslar arası Çalışma Örgütüne göre nasıl tanımlanmaktadır ?
Uluslararası Çalışma Örgütü'ne (ILO) göre ücretler, para cinsinden ifade edilebilen ve karşılıklı anlaşmayla veya ulusal yasalar veya yönetmeliklerle belirlenen, bir çalışana yapılan iş veya verilen hizmet karşılığında ödenen ücret veya kazançları ifade eder.
ILO sözleşmelerine dayalı daha ayrıntılı bir ifade ise:
Hak Ediş Tanımı: Ücretler, saatlik, günlük, haftalık veya aylık olsun, bir istihdam sözleşmesi kapsamında gerçekleştirilen iş için her türlü ücreti içerir.
Bunlar şunları içerir:
Temel ücret
İkramiyeler
Ödenekler
Çalışanlara emekleri için sağlanan diğer parasal faydalar.
Asgari Hak Ediş : ILO, asgari hak ediş kavramı da dahil olmak üzere adil ücretlendirmeyi teşvik eder. ILO'nun Asgari Hak Ediş Belirleme Sözleşmesi'ne (No. 131) göre, her ülkenin yaşam maliyeti, işgücü piyasası koşulları ve çalışanların ve ailelerinin ihtiyaçları göz önünde bulundurularak adil bir asgari ücreti garanti eden bir sistemi olmalıdır.
Eşit Değer Taktiri : ILO, eşit değerdeki iş için eşit hak ediş hesaplamasına vurgu yapar. Eşit Hak Ediş Sözleşmesi (No. 100), cinsiyet veya diğer faktörler temelinde ücretlendirme ayrımcılığının ortadan kaldırılmasını talep eder. Erkeklerin ve kadınların eşit değerde iş yapmaları için eşit hak ediş almaları gerektiğini savunur.
Hak Edişin Koruması: ILO ayrıca sözleşmelerinde hak edilen hak edilen ücretin korumasını ortaya koyar (özellikle Hak Edişin Korunması Sözleşmesi, No. 95'te). Hak edilen ücretlerin düzenli olarak ödenmesini sağlar ve adil olmayan kesintiler veya nakit yerine mal ile ödeme gibi uygulamaları yasaklar. Örgüt ayrıca, ücretlerin yetkisiz aracılar olmadan doğrudan işçilere ödenmesini sağlanması için gereken önlemlerin alınmasını destekler.
ILO'ya göre hak edilen ücretler özünde yalnızca yapılan işin tazmini değil, aynı zamanda adil çalışma uygulamalarının ve sosyal adaletin bir yansımasıdır.
ILO'nun Hak edişe ilişkin yaklaşımlarını açıkladıktan sonra; Evet, Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) denizcilerin ve ailelerinin sosyal haklarını korumak için özel sözleşmeler ve kararları oluşturmuştur ve özellikle denizcilerin insan onuruna yakışır çalışma koşulları, adil muamele ve ailelerine kadar uzanan sosyal güvenlik koruması altına almasını sağlamaya özellikle vurgu yapmaktadır.
Denizcilerin ve ailelerinin sosyal haklarının korunmasına ilişkin en önemli araç, genellikle "Denizcilerin Hakları Bildirgesi" olarak anılan Denizcilik Çalışma Sözleşmesi (MLC), 2006'dır. Bu sözleşme, denizcilerle ilgili çok sayıda ILO sözleşmesini ve tavsiyesini bir araya getirip günceller ve ailelerinin refahını ve sosyal korumasını da ele alır.
MLC'nin 2006'daki Denizcilerin Aileleriyle İlgili Temel Hükümleri var mıdır?
1. Sosyal Güvenlik Koruması (Yönetmelik 4.5):
MLC, tüm denizcilerin tıbbi bakım, işsizlik sigortası, maluliyet kapsamı, yaşlılık aylığı ve hayatta kalanların yardımları gibi yardımlar dahil olmak üzere sosyal güvenlik korumasına erişiminin sağlanmasını şart koşar.
Bu korumalar genellikle denizcinin bakmakla yükümlü olduğu kişilere (eşler ve çocuklar gibi) kadar uzanır ve denizcilerin ailelerinin, özellikle denizci yaralandığında, hastalandığında veya öldüğünde, desteksiz kalmamasını sağlar.
2. Tıbbi Bakım ve Refah (Yönetmelik 4.1 ve 4.4):
Denizciler, denizde veya limanda tedavi ve hastalıklara karşı korumayı içeren yeterli sağlık korumasına ve tıbbi bakıma hak sahibi olmalıdır. Birçok durumda, bu aynı zamanda denizcilerin ailelerinin ihtiyaç duyduklarında sosyal ve sağlık hizmetlerine erişebilmelerini sağlar.
Sözleşme, üye devletleri denizcilere ve ailelerine, özellikle önleyici bakım ve acil tedavi için kamu sağlığı ve refah hizmetlerine erişim sağlamaya teşvik eder.
3. Geri Dönüş Hakları (Yönetmelik 2.5):
İstihdamın sona ermesi veya diğer özel durumlarda, işveren denizciyi kendi ülkesine geri göndermekten sorumludur. Bu geri dönüş hakkı, denizcilerin istihdamdan sonra ailelerine dönebilmelerini ve geri dönüşün geciktiği durumlarda ailelerin mali olarak desteksiz kalmamasını sağlar.
4. İstihdam ve Ücret Koruması (Yönetmelik 2.2 ve 2.3):
Denizcilere ücretleri düzenli ve tam olarak ödenmelidir ve bu ödemeler, denizcinin ailesinin denizde olduğu süre boyunca desteklenmesini sağlamak için aile üyelerine paylar veya diğer yollarla da yapılabilir.
Haksız ücret kesintilerine karşı koruma, ailelerin haksız istihdam uygulamaları nedeniyle mali sıkıntılarla karşılaşmamasını da sağlar.
5. Refah Tesislerine Erişim (Yönetmelik 4.4):
MLC, yalnızca denizcilere değil ailelerine de fayda sağlayabilecek eğlence tesisleri, danışmanlık ve sosyal hizmetler dahil olmak üzere hem denizde hem de limanlarda refah hizmetlerinin geliştirilmesini teşvik eder. Üye devletler, denizcilerin ailelerine refah hizmetleri sunmaya teşvik edilir.
Diğer İlgili ILO Araçları:
ILO Denizcilerin Sosyal Güvenliği (Gözden Geçirilmiş) Sözleşmesi (No. 165) (1987):
Bu sözleşme, denizcilerin sosyal güvenlik haklarını ana hatlarıyla belirtir ve kendilerinin ve bakmakla yükümlü oldukları kişilerin hastalık, işsizlik, yaşlılık ve aile yardımları için kapsanmasını sağlar.
ILO Sosyal Güvenlik Sözleşmesi (Asgari Standartlar) (No. 102) (1952):
Bu sözleşme, sigortalı işçilerin ailelerine sağlanan faydaların genişletilmesi de dahil olmak üzere sosyal güvenlik için asgari standartları belirler ve bu, ulusal mevzuat uyarınca denizciler için de geçerlidir.
Sonuç:
MLC, 2006, denizcilerin sosyal haklarının korunmasıyla ilgili en kapsamlı alınmış karar olup, denizci ailelerinin korunmasına yönelik hükümler içerir. Bu sözleşme, diğer ILO sözleşmeleriyle birlikte, denizcilerin ailelerinin sosyal güvenlik faydalarına, tıbbi bakıma, ücret tahsislerine ve geri gönderme haklarına sahip olmasını sağlayarak, denizci denizdeyken ailenin karşılaşacağı çeşitli durumlarda korunmalarını sağlar.
Saygı ve Sevgilerimle,
Alper Akpeçe
Comments